Ideał wychowania według ks. Luigiego Giussaniego

Mając na uwadze podjęty temat autorka próbuje odpowiedzieć następujące pytania: 1) Jak ks. L. Giussani rozumiał i definiował fenomen samego wychowania?; 2) Co w jego przesłaniu wychowawczym było wartością lub dobrem, które najwyższej mierze czyniło czyni zadość wymogom człowieka staje się przedmiotem ludzkich dążeń jako doskonały wzór wychowana?; 3) Jaki jest ideał doskonałości, za którym podążał, co określał model wychowawczy pozwalający wskazać dyspozycje, jakie pedagodzy powinni rozwijać u uczniów?; 4) według Giussaniego pełniło dalej pełni funkcję wymogu, który wyznacza drogę wychowaniu młodego rodzinie?; Wreszcie ukonkretniając całe zagadnienie publikacja niesie odpowiedź pytanie 5) Jakiego chciał wychować dla niego najistotniejsze tym względzie?
 Artykuł dokumentuje, że włoski myśliciel dzieląc doświadczeniem swojej wiary przekazanej mu przez matkę swoich wychowawców, mając odwagę bycia wolnym odpowiedzialnym, ze skarbca ludzkiej mądrości wydobywał rzeczy „stare nowe”. Nie też czego młodzi potrafią dokonać, ale kim są, są ich predyspozycje możliwości być przyszłości. dziwi zatem, omawianego wychowania wpisane wychowanie autentycznie religijnego wierzącego, niczego nie cenzuruje zapomina, a swoją moc siłę czerpie z Boga, „wszystkim we wszystkim”, nazywa „formułą wieczności” Chrystusa, „który wszystkim wszystkich”, kolei stanowi „formułę egzystencji historii”.
 Jest to człowiek, zgodnie zaleceniem pawłowym „wszystko bada, zachowuje jedynie to, szlachetne” (por. 1 Tes 5,21). zaś pozytywne podejście do rzeczywistości nieustannie poszukuje prawdy, otwiera go dialog ekumeniczny oraz przyjazne trwałe objęcie tego, kto inny. W wpisuje uważność, odwagę, wolność odpowiedzialność wychowanka. więcej tego właściwe człowiekowi używanie rozumu, umiejętność czytania znaczenia znaków, zarazem krytyczność, kreatywność bezinteresowność. Wychowywany ideałem człowiek stara słuchać innych, wrażliwy piękno prawdę, potrafi trwać modlitwie, docenia wartość ciszy milczeniu, przyzwyczajany permanentnej pracy nad sobą polegającej porównywaniu osądzaniu wszystkiego „doświadczeniem podstawowym” wyposażyła matka natura.